Κάθε νύχτα βρισκόμαστε για να χαθούμε στο άπειρο.
Οι πόθοι μας ατέρμονες κόπιες του εαυτού μας.
Το ομοούσιο το ζωοποιό το εκ του πατρός καταδυνασθέν.
Κάθε νύχτα παίρνουμε μια γεύση από θάνατο.
“Αυτό” σκέφτεσαι “επί δέκα, επί εκατό, επί χίλια, επί το άπειρο”.
(Το τρομακτικό, το θλιβερό, το εκ της μητρός ανακυκλωμένο)
Κι όμως! :
Τα σπλάχνα της γυναίκας μια μεγάλη μονάδα ανακύκλωσης,
αφαλάτωσης και κοσμογονίας.
Παίρνει το ανόργανο και το κάνει οργανικό.
Ζωντανό! Μόνο για λίγο.
Αν ήταν Ολύμπια Θεά θα ήταν για πολύ. Όμως δεν είναι.
Η γυναίκα νικάει το θάνατο, ο άνδρας τον επιδιώκει.
Πως να μην ταιριάζαν;
//
credits
released December 13, 2014
Γιώργος Βαρτσάκης-Κιθάρα
Βασίλης Πετρίδης-Σύνθεση, Απαγγελία, Τζουράς
A vibrant collection of early 20th century recordings from gifted Greek folk singer Sotirios Stasinopoulos brim with Hellenic pride. Bandcamp New & Notable Mar 12, 2020
A lost classic of Greek jazz, this collection of songs threads snakelike melodies through a bubbling cauldron of drums. Bandcamp New & Notable Jul 8, 2019